Behawioryzm
Kierunek w psychologii, który rozwinął się w XX wieku, głównie na terenie Stanów Zjednoczonych.
Według behawiorystów, zachowanie człowieka nie jest niczym innym jak reakcjami odruchowymi i różnymi fizjologicznymi zmianami, które są odpowiedzią na konkretne bodźce.
Wyodrębniono dwa rodzaje odruchów:
– odruchy bezwarunkowe – powstają samoistnie, nie mamy na nie wpływu,
– odruchy warunkowe – ich powstanie wiąże się z występowaniem określonego bodźca i można się ich nauczyć.
Behawioryzm uważa, że psychologia, chcąc być rzetelną nauką, powinna ograniczyć badania tylko i wyłącznie do eksperymentów, podczas których można jasno zaobserwować, w jaki sposób działają bodźce i jak reaguje na nie człowiek.
Jednym z najpopularniejszych przykładów w kontekście psychologii behawioralnej są badania prowadzone na psach przez rosyjskiego fizjologa Iwana Pawłowa, który zaobserwował, że gruczoły zlokalizowane w psich pyskach wydzielają dużo śliny tuż przed podaniem pokarmu. Pawłow postanowił zatem sygnalizować porę karmienia dzwonkiem, przez co z czasem psy połączyły dźwięk dzwonka z otrzymywaniem pokarmu, co wywoływało u zwierzęcia ślinotok.